Resmi Gazete
Tarih: 31.12.1980; Sayı: 17207 (Mükerrer)
MADDE 1 – (1) Bu Kanunun 6 ncı maddesi ile yürürlükten kaldırılan 2162 sayılı Kanun kapsamına giren personele 1/1/1981 tarihinden itibaren 657, 926 ve 1765 sayılı kanunlara göre hak edilen aylık, yakacak yardımı, iş riski, iş güçlüğü, teminindeki güçlük zammı ve mahrumiyet yeri ödeneği ödenir.
(2) Şu kadar ki; bu personelin Aralık 1980 tarihinde almakta oldukları aylık ve diğer ödemeler ile 2162 sayılı Kanun gereğince (Nöbet ve acil vaka tazminatları hariç) aldıkları tazminatların net toplamı, yukarıdaki fıkra gereğince ele geçecek miktardan fazla olduğu takdirde aradaki fark kendilerine tazminat olarak ödenir.
(3) Birinci fıkradaki Personelin kanunlarla sağlanan diğer hakları saklıdır.
(4) Bu personelden askerlik veya Kurumun müsaadesine bağlı diğer sebeplerle görevinden ayrılmış ve ayrılacak olanların, ihtiyaca binaen yeniden göreve dönmeleri halinde, yukarıdaki hükümlerden doğan hakları saklı kalır.
(5) Bu Kanun kapsamındaki personelin, iş riski, iş güçlüğü, teminindeki güçlük zamları yeniden Bakanlar Kurulunca düzenlenir.
MADDE 2 – (1) Kamu sağlık hizmetlerinde çalışan Personelin haftalık kanuni çalışma süresi 45 saattir. Ancak bu Kanunun 4 ncü maddesinde tanınmış olan haktan yararlananlar için bu süre 40 saattir. Günlük çalışma saatleri, 657 ve 926 sayılı kanunlardaki hükümlere göre tespit edilir.
MADDE 3 – (1) Birinci maddede belirtilen tazminat hakkından yararlanan Personel resmi ve özel herhangi bir müessesede maaşlı, ücretli veya sözleşmeli olarak mesleki görev alamazlar, hariçte serbest olarak sanat ve mesleklerini icra edemezler; çalıştıkları kurumlardan bu Kanunda veya 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile 1765 sayılı Üniversiteler Personel Kanununun değişik 16 ncı maddesinin 3 ncü fıkrasında “Fıkra hükümlerine uymak koşuluyla” belirtilen ödemeler dışında mesleki ek gelir sağlayamazlar.
MADDE 4 – (1) Birinci madde kapsamına giren personelden, özel kanunlarına göre meslek ve sanatlarını serbest olarak icra etme hak ve yetkisine sahip olanlar, istedikleri takdirde, birinci maddede öngörülen tazminat hakkından yararlanmamak şartı ile serbest olarak çalışabilirler. Bunlara iş güçlüğü, iş riski ve teminindeki güçlük zamları veya bu mahiyetteki zamlar ödenmez.
MADDE 5 – (1) (Mülga: 12/2/1982 – 2595/19 md.)
MADDE 6 – (1) 29/6/1978 gün ve 2162 sayılı Kanun ile, 5/1/1961 tarih ve 224 sayılı Kanunun 3 ncü maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 7 – (1) Bu Kanun 31 Aralık 1980 tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 8 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.